Бир авылда ети агали яшайтаган болады. Сол ети агалидинъ энъ кишкей иниси кайдай иш этседе, онъ болып шыгатаган эди. Соны коьрип онынъ агалары сукланып янып куьетаган эди, инисине кайдайда бакылшылык излемеге шалысатаган болган. Ама не этседе, олардынъ бакылшыгы инисине тек пайдага айланатаган болган. Бу инисининъ бостаны болыпты, сол бостанга ералма олтыртпага токтасыпты. Сол хабарды эситип, баягы алты анъкылдак ералмасын ягаяк уьшин, кешелеп аькелип бир арба куьл онынъ бостанына тоьгип, ермен тегислейдилер. Тонъкылдактынъ куьндиз заманы болмай кешелеп бостанга келип, куьлди коьрмей, оьзининъ бостаннынъ ерин тебеди. Баска куьн ералмасын ерге олтыртады. Оны карап оьстиреди эм онъ аслык алады, неге десе куьл ералмага бек аьруьв ерсемирткиш экен. Алты агасы тагада сукланувга каладылар, анъламай неге куьл ералмады якпады эм, кайтара, - онъ болды ералмага.
