Главная » Статьи » Ногайские стихи

Ана тилди мутпайык!
Ювырады тас йол мынан кенъ арба,
Ишинреги баьри бизим ногайлар.
Бирден туьсти олтыргыштан сык дорба
,тыгырдылар пискен кызыл алмалар.
Толы хатын орыс тилде кышкырды:
"Блин,порвался чертово пакет.
Касындагы бала ога косылды:
"Мама,для сестренки яблок нет?
"Энъкейдилер алма йыйып хатынлар,
дорба тавып,баьрин ога салдылар.
Кутылмады орыс тилде хабарлар.
Тилди шайрап бу ногайлар кыздылар.
Орыс тилде бала турды баласып,
орыс тилде ана ийги айтады.
Тек турады не хочу деп баласы.
Ол аз болса,мама дура,деп корады.
Узын болып йолым бирден коьринди,
шыдаялмай,соьйле,дейим ногайша.
Кысык коьзи бадырайды хатыннынъ,
пусть болтает,его речь ведь хороша.
Орыс тилди биледи деп мактанды,
сыйпай берип бу тынълавсыз увылын.
Ишим кайнап Тереклиге еткенше,
шыккым келди бу коьликтен ювырып.
Терлетеди тилди муткан балалар,
бети ногай,тили орыс,кам катыс.
Куьйдиртеди тил муттырган аналар.
Баска миллет арасында бек аькис.
Ногайларым,эрши затты этпейик.
Кем коьрмейик ана тилди,тувган тилди.
Баскадынъ арбасъна минип узак кетпейик,
куьналермиз йойылганда биз кимди?
( Салимет Майлыбаева)
Категория: Ногайские стихи | Добавил: тоньюкукк (16 Ноября 2017)
Просмотров: 1763
Всего комментариев: 0
ComForm">
avatar