Кыйналганда - кый авдардым кыйланып,
Ташанганда - тас авдардым ташанып,
Кайгырганда кайырылдым теректей,
Бу дуныя тек бир мага керектей!
Мунъайганда - муьнъиредим мал кимик,
Туьнъилгенде - туьртенъледим сескенип,
Сыгылганда юрек басы йыладым,
Коьк тоьбеге бир мырад пан карадым.
Эм Иемге колды яйдым тилекпен,
Дуныя мага, мен дуныяга керек!- деп,
Соны уьшин язганларынъ болсын, деп,
Мага деген кыйынлыклар толсын, деп.
Кыйналганда - кый авдарып, юрермен…
Ташанганда - тас авдарып, оьлермен…
Борышымды толтырарман язылган
Мен биревмен, энген инсан арадан!
|