В 18 веке в Крыму жил НОГАЙСКИЙ йырав Саркынбай Кырымлы. Он неоднократно бывал в Турции, старался предотвратить переселение крымских НОГАЙЦЕВ в Турцию. Вот одно из его стихотворений: БИЙ, МЫРЗА ДУШПАНЛАР АЛТЫНГА САТЫЛДЫ... Кырым салкыны, Куман алкымы, Яйлагы тегис, Ягасы энъис, Бир ягы терк сув, Бир ягы камыс, Коныс байлыгыннынъ Конагы болдык. Бий, мырза душпанлар Алтынга сатылып, Кырымлы ногайым Аякка басылып, Туьрк-куьнъкер пашалар Сырыгып шашылып, Кыйсдасан намартлар Алкымы ашылып. Ыстамбыл калага Тавафка бармага ,,Коьшинъиз бизге''деп, Алдайды халкымды, Арбав ман шакырып. Буьлуьвге усайды, Бир нешев анък этип, Арбав ман тусалып, Коьшкенди завык этип. Арбавга иерип, Коьшсенъиз буьлерсиз. Ашыгып сисерсиз, Кор болып оьлерсиз. Туьрк ери киленъ тас, Мал отлак, оьрис йок, Сабанга энъис йок, Энъиссиз токлык йок. Коьргенинъ сол болар, Коьп туьрклер юмсаган Ялшысы боларсынъ Наьсипти тускаган. Коьшейик Кап тавга, Кайратлы ногайга, Ногайлы Кобанга, авлаклы Куьманга. Тувган халк ногайды Аякка баспайык. Тувган ер байлыкты Туьрклерге сатпайык. Кап тавлы ногайдан, Кобан ман Куьманнан Йигитлер йыяйык, Аьскерлик куьш алып. Сатылган бийлерди Туьрклермен тусайык. Кан куйып туврайык Душпанды кырайык.